pangarap lang

marinig ko lang ang pangalan mo 
bigla akong umaamo
boses mong pamatay
para nakong mahihimatay.

tawa mong nakakaloko
madalas mapagkamalan akong nasisiraan ng bait
sa tuwing naririnig napapawi ang aking galit
hindi kumpleto ang araw na hindi ka inaasar 
kahit ang katulad mo na isang alaskador.

sinasabayan ang bawat trip
pati ako nahahawa sa iyong kabaliwan
okay lang dahil pareho parin tayong nasisiyahan
walang katapusan ang bungisngisan.

kung mabasa mo man ang aking sinasabi
hinding-hindi ako mahihiyang ulit-ulitin 
dahil hindi ako marunong mambitin
na daig pa ang kumot na ginawang sapin.

isang bagay na nais kong mangyari na sana ang lahat ay isang panaginip lang
kung maari huwag na sana ko magising para walang bad ending
dahil iba parin kung masaya ang ending
kahit ang hiling ko ay medyo demanding.

a message for frenemy part 3

deep inside of you think you adore
but in reality your insecure 
even your eyes is the witness
you can't accept because your useless.

your fed with full of lies
with so many tries
you stab me once 
but you done it twice.

you caught me off guard at first
but it will be your last
co'z im already awake
to beat you to death because your a fake.

i don't need a boastful friend 
co'z it's better for you to be un-friend
thinking that you don't exist
co'z for me your a big mess.

kindness became hatred
you should die instead
it will happen soon
so don't wait for the moon.

your dreaming to be like me
like it will never happen co'z it will be the same
in the end your still a loser
and a damn poser.

Suplado Story (Mr.Rant)

Matapang ka lang kapag nakaharap ka sa computer.

Normal sa atin ang mag-surf sa internet at pumunta sa site lalo na kapag nawili ka sa pinuntahan mong site, halimbawa forum site ang pinuntahan mo minsan hindi maiiwasan ang mapa-away lalo na sa isang member ng forum site kagaya ng naka-away ko na tumahimik din sa huli dahil hindi niya kinaya ang kalibre ko sa pagka-suplado, tawagin nalang natin siyang “Mr.Rant”.

Sa facebook ng x ko nakita ang totoong itsura ni Mr.Rant, andon yun nag-stalk ako sa profile niya nung time na naka-add pako sa kanya, hindi sa mapanglait akong tao ang masasabi ko sa itsura ni Mr. Rant “No Comment” ako.

Nag-umpisa ang pagsasabi niya ng hindi maganda sakin simula nung na-text ko ang x ko na girlfriend niya ng hindi sinasadya, isang araw bago dumating ang kaarawan ko ay maaga kaming nag-celebrate ng kaibigan ko madaling araw na nun bigla kong tinignan ang cellphone ko para mag-text, nang ise-send ko na yung blank message hindi ko napansin na sa x ko pala nai-send yung text kong walang laman kaya medyo napaisip ako kung bakit sa kanya ko nai-send.

Oras nalang ang binibilang ko para salubungin ang mismong kaarawan ko, habang nakaharap ako sa computer pinuntahan ko yung forum site na madalas kong puntahan, nag-browse ako sa isang thread na ang nakalagay “What are you thinking” kaya nagpost ako ng kung ano-ano as thread para malibang kahit konti, sa hindi inaasahan may nakita akong post ni Mr.Rant na alam kong sakin ang patama na ang nakalagay,

“ maawa ka naman sa sarili mo.... tsk!”

Hindi ko nalang pinansin dahil alam kong may susunod pa siyang sasabihin kaya nagobserba lang ako at nag-aabang sa susunod niyang post, tama nga ang hinala ko dahil nagpost ulit siya ng panibago sa thread na ang nakalagay,

“wag na kasi mag assume na babalik pa yung taong hindi na babalik... 

kaya wag ka na maghintay or umasa.... na-pick up mo? ”

Hiniritan ko ng:

“ang pikon ay laging talo; ang suplado ay panalo!


TSE! ”

Akala ko titigil na si Mr.Rant pero nagkamali ako, nagpost na naman ulit ng hindi maganda ang nakasulat,

“immature? no wonder....  PATHETIC! ”

Akala ko huli na yung post niya pero humirit pa siya ng,

“ try mo pa isang send ng text.... mapapahiya ka na...”

Habang iniintindi ko ang post ni Mr.Rant napaisip ako bigla sa loob-loob ko “Hindi ko hahayaang ikaw ang sisira sa mismong araw ko kaya babawian kita, halos tapakan mo na pagkatao ko dahil sa mga post mo wala kang right para sabihan akong immature dahil hindi mo ko lubos na kilala, sa pinapakita mo halatang insecure ka sakin dahil mas lamang ako sayo ng sampung paligo”

Pagkatapos kong mapaisip biglang may pumasok na kalokohan sa utak ko, desidido akong i-post yung gusto ko iganti at ihirit sa kanya, kaya nagpost ako ng simple pero pamatay,

“ignore the idiots 


ps:TSE!”

Pagkatapos ko magpost ng ganon sa thread hindi na siya nagpost muli kaya sa isip ko “akala mo magpapatalo ko sayo, in your dreams!”

Suplado Moral Lesson:

Huwag basta-basta mag-amok kapag nasa harap ng computer para hindi mapahiya.

COOL ISKUL

“Mr. Abadilla, bakit ka natutulog?” ang tanong ng aming English teacher

“Miss, masakit po ang ulo ko” ang sagot ko gamit ang mahinahon at pa-awa effect kong boses.

“Hala, pumunta ka sa Guidance at humingi ka ng gamot tapos bumalik ka agad ditto” paalalang sabi ni Ma.m.

“Opo Miss” malumanay kong sagot.

Pumunta ako sa Guidance Office para humingi ng paracetamol at nagpasalamat pero naisip ko saka na ko babalik sa classroom para hindi ako makarinig ng ingay kaya ang ginawa ko pumunta ko sa canteen, bumili ng pepsi na nasa disposable cup at isang krinkles na parang pupu ng baka. Bago kainin ang krinkles ininom ko na agad ang paracetamol na hiningi at inubos ang binili sa canteen.

Pagkabalik ko sa classroom masama ang tingin ng English teacher namin, “Bakit ngayon ka lang bumalik?” inis niyang sabi.

“Miss kumain pa po ko kaya late na po ko nakabalik” sambit ko na hindi alam kung matatawa o guilty sa kalokohang nagawa.

Miss kasi ang tawag sa mga teacher namin sa school, dalaga man o misis yun ang tawag namin sa kanila bilang pagrespeto.

Halos yan ang lagi kong ginagawa kapag tinatamad akong makinig sa klase dahil ang totoo talaga eh boring ang klase namin lalo na pag malapit na ang uwian kaya ang madalas ginagawa ng ibang kaklase ko eh nagiingay kung minsan lumalabas ng classroom at sa canteen tatambay para makaiwas sa lesson ng mga teacher.

Minsan akala ng ibang kaklase ko nagdadahilan talaga ko para makaiwas pero ang totoo masakit ang ulo ko kasama ng masakit na tyan dahil nabigla sa kinain o kaya wala akong kinain pag recess.

Masasabi kong yun ang pinaka worst kong kalokohan nung high school dahil akala ng mga classmate ko sobrang tahimik ko ang hindi nila alam kaya ako tahimik dahil natutulog ako minsan pa nga tulo ang laway ko kahit ayoko tanggapin na ganon eh ano magagawa ko eh ganon talaga.

Pero hindi lang yan ang kalokohan ko nung high school, meron pang iba pero hindi ganon ka-worst pero ikukwento ko parin para malaman niyo.

Oras ng klase namin sa T.H.E. nun, nakaupo ako katabi yung classmate ko na kasama ko rin sa kalokohan. Pumunta sa pwesto namin yung classmate naming isa na hindi namin madalas kasama para magtanong sa katabi ko, alam kong uupo siya sa upuan ko kaya ang ginawa ko tumayo ako pero hindi ako umalis sa pwesto dahil may space pa kaya hindi problema ang magsiksikan. Nung nakaupo na siya sa kinauupuan ko at ako naman ay nakatayo na eh may bigla akong naisip na gawing kalokohan na alam kong magtatagumpay ako hehehe… sakto naman na parang may digmaan sa loob ng tyan ko na hindi ko alam kung lalabas ba o hindi kaya’t nakiramdam ako, saktong parang nagkaron na ng gera sa tyan ko akala ko magkakalat ako kaya’t ang ginawa ko ninamnam ko ang pagsabog hanggang sa makarinig ako ng kakaibang tunog na alam ng marami.

“Prrruuut!” ang sagot ng aking pwit, sakto nakatapat ang pwit ko sa mukha ng classmate ko na nakaupo sa aking upuan.

“Anong ginawa mo?” tanong na inosente ng classmate kong aking napagtripan.

“Sira! Umutot ako, nasinghot mo ba?” siryoso kong sabi.

“G*%o ka amoy na amoy ko, ang baho!” medyo naiinis niyang sagot.

“Solid ba? ikaw ang kauna-unahan kong biktima sa bagay na yan” natatawa kong sabi.

 May isang bagay din akong ginawa nung JS prom namin nun na hanggang ngayon hinding hindi ko makakalimutan, nung time na nagpatugtog ng modern dance yung mobile na inarkila ng school namin, ako kasama yung ibang classmate ko pumunta  sa gitna anim kaming nagsasasayaw na parang ewan kahit pinagpapawisan.

Bigla kaming nakaisip ng kalokohan ng mga kasama ko, inaya naming magsayaw yung classmate naming babae at hinatak sa gitna, nung nasa gitna yung hinatak naming classmate pinalibutan namin para walang kawala.

“Sayaw na Marilou, huwag ka na mahiya” sambit ng classmate kong lalaki.

“Oo nga Marilou, uy sasayaw na yan huwag ka na mahiya hindi ka naman makikita sa gagawin mo” sambit ng isa ko pang classmate.

Hindi parin nagsasayaw yung hinatak namin, kami nagsayaw habang siya nasa gitna lahat samin marunong magsayaw ng tribal (usong sayaw nung 90’s na in sa mga taong gangster) kahit yung iba may mali sa ginagawang sayaw.

Sa pagpupumilit namin sa classmate namin na hinatak sa wakas sumayaw narin at nagulat kami dahil marunong siya mag-tribal dance, kami napahiyaw sa ginagawang sayaw hanggang sa:

“Si Sir papunta satin” pabulong na sabi ng isang classmate.

“Pag papalapit na si Sir unti-unti tayong umalis para hindi mahalata ni Marilou” pabulong kong sabi.

Lahat pabor sa naging desisyon ng isa kaya’t nagpatuloy sa pagsasayaw, habang lumalapit yung Teacher namin unti-unti kaming lumalayo at tumakbo ng konti, sa kasamaang palad yung classmate naming babae yung napagalitan at hindi kami dahil tingin ng teacher namin pangit tignan sa babae ang ganong sayaw, pagkatapos pagalitan yung classmate na babae nagtawanan kami sa gilid.

Nagpatugtog ulit ng modern dance yung mobile,inaya ulit magsayaw yung classmate na babae pero iba ang naging sagot niya.

“Mga sira! gusto niyo lang akong pag tripan” naiinis niyang sambit.

THE END.

hatred response 2

i receive a text from unknown
but the number is familiar and well-known
mix emotion came out while recovering
thinking the reason about my suffering.

trying to forget everything
while she's doing something
just to cover the mistake and try to let it fade
even the wrong thing is already made.

ego is high like drugs
justlike the annoying bugs
you have no right to complain
co'z hatred still remain.

my mind is close
no regrets and forgiveness
co'z my heart is pound like glass
love turn to hate
and accept the fate.

we always argue
but you became a statue
even it's hard to recover
promise it will be better.

freedom

personality suffer
feelings is dead
communication ends
waiting for you to bleed.

silence will haunt
im about to count
letting you go is not a mistake
loneliness starting to unbreak.

you stole it once
im saving it twice
sadness starting to fade
while yours is just being made.

hatred response

the phone rang and i answer the call
but there's no response after all
i ended the call with no idea in the first place
the phone rang again and i answered.

i heard the familiar voice and the mood change
you keep on dreaming even theres no second chance
you did your best to be formal
while my answer is informal.

i've express the real me but your heart is close
you said you miss me but my mind say it's a lie
i don't care if you accept to die.

im happy without you
the mind is already set
even your upset
i don't care
even if you dare.

i'll show no mercy
because my heart is empty
suffer ends
your mind is blind.

i accept my fate
even your feelings is just a game
while im doing the same.

darkside awake
the old self came back
you can't control it
because it's not worth it.

Farewell

tears drip into my eyes
while everyone is a lie
i bury your name through the rain
while you put my name in vain.

you became deaf for the reason
while everyone is unseen
you took me for granted once again
left with agony and hatred
while my fragile heart was pounded.

no regrets for the decisions i made
while your smile starting to fade
everything is just a game for the two of us
even you have my trust.

you became selfish
your true attitude is unleashed
the situation is getting worst
you won't get any single remorse.

feelings end
suffering is over
time to start over
time to lose you forever
time to forget the memories.

Friend zone

alam sa sarili na wala nang pag-asa
kahit pilit paring umaasa
ayaw tanggapin ang katotohan
kahit ang kausap ay nakikipaglokohan.

wala sayong pakialam
kahit panay ang paramdam
sobra ang paghanga
kahit ika'y mukhang tanga.

pinamukha ang pagkabigo
kahit pilit binabago
pinapamukha ang estado sa buhay
kahit ang itsura mo'y mukha ng bangkay.

nagpapanggap kang matalino
kahit ang itsura mo'y hindi mukhang matino
prangka kung magsalita
ngunit nakapikit naman ang mga mata.

bakit hindi pa tanggapin ang katotohan
para matigil ang iyong kahangalan
sana'y ka man mambola
mas maigi kung magpalipad ka na lang ng saranggola.

a message for frenemy part 2

nagpapanggap na marunong
pero isa palang mang-mang
hindi pinapahalatang inggit
kahit ika'y pangit.

pana'y ang kwento kahit may bahid ng kasiraan
walang pakialam kahit may natatapakan
masabi lang ang daing
kahit wala namang dating.

kumikilos kahit walang saysay
gagawan agad ng salaysay
natutuwa kapag ang kaharap ay nagkamali
pero kapag siya ang nagkamali hindi naman mapakali.

pinipilit akong higitan
pasensiya pero habang buhay kang talunan
hindi ka kikibuin kahit ika'y magpapansin
kahit ang pagkatao mo'y puno ng hangin.

sabihin man ang pakay
pero mukha ka paring bangkay
pinipilit ang sarili
kahit ika'y makasarili.

mahilig umepal kahit isa palang kupal
mahilig magmalinis kahit halatang madungis
pinipilit itago ang totoong pagkatao kahit isang gusgusin.

basahin at intindihin ang nais sabihin
hindi na aasang maunawan sa katulad mong makitid
lahat ng iyong nabasa ay puno ng galit at bahid.

pumanaw ka man hindi ka iiyakan
bagkus ika'y tatawanan
huwag ka magtaka kung ako'y nagbago
dahil sa kahibangan mo ako'y naging gago.

a message for frenemy

nagpapanggap na tunay na kaibigan

ngunit sa likod ng maskara ay isa palang huwad

inggit at pagnanasa ang hangad

na puno ng pagnanasang umangat kahit hindi naman dapat

gumagawa ng kwento para maging bida

ngunit sa mata ng iba ay isa palang kontrabida

tumatapak sa pagkatao kahit totoo ang kausap

samantala ang pagkatao ay puno ng pangarap

walang pakialam kahit mag-mukhang tanga

makuha lang ang atensyon at pagkalinga

naging katawa-tawa kahit mukhang kaawa-awa

lumabas ang tunay na kulay kahit walang pag-unawa

parang pulitika kung umasta

ngunit mukha namang tuta

panay ang kahol

kahit mukha ka pang kuhol

nagpapanggap na gwapo

ngunit mukha namang trapo

basahin at intindihin ang nais iparating

kung ayaw mong mag-mukha kang ting-ting

lasunin mo man ang lahat

ako parin ang angat

huwag umepal

ang isang katulad mong kupal

humingi ka man ng tawad

pasensiya dahil hindi ako marunong magpatawad

galit at paghihiganti ang nangingibabaw

kahit ang utak mo'y mukhang sabaw

manhid sa binibigkas ng iyong bibig

kahit ika'y magligalig

magsalita ng kahit ano

wala pakialam sa iyong nararamdaman 

babaeng mababa ang lipad

nagpa-panggap na isang birhen
ngunit isa namang alipin
mataas ang tingin sa sarili
kahit mukha namang kadiri.

binabanggit madalas ang salitang ASA
ngunit sa ilkod ng lahat ay isa palang paasa
tinatago ang lahat ng gusot
kahit ang mukha mo'y mukhang lukot.

mahilig mag-inarte kahit mukhang tae
pinipilit maging matino ngunit hindi magawan ng solusyon
habang ikaw ay nabubuhay na puno ng ilusyon.

magising sa katotohan at huwag puro kasinungalingan
pagpa-panggap ay handang putulin
kasama na ang buntot at sungay
habang ako ay nagpupugay.

huwag ibalandra ang pagmu-mukha sa daan
kung ayaw mong ika'y sagasaan
inis ang nararamdaman
dahil sayong kahangalan.

Para Sayo

Huwag magkalat kung alam mong ika’y mukhang basura
Kahit daig pa ang babaeng burara
Ipakita ang tapang at huwag puro yabang

Magsaya hangga’t kaya 
Sa huli ikaw din ang aamo
Mangibabaw man ang iyong galit
Kahit ika’y pumapangit.

Mga salita na akala’y may paninindigan
Habang ang lahat ay puro kasinungalingan
Nangangarap ng gising kahit mukhang praning
Kahit walang pakialam sa nais iparating.

Walang mararating kung ang ihi’y mataas
Kahit tinitingala na parang dukhang pantas
Pogi ka man sa iyong paningin
Subukan mo munang humarap sa salamin.

Intindihin ang bawat salita na binibigkas
Kung gusto mo pang abutan ng bukas
Galit at poot ang nararamdaman
Handang wakasan ang iyong kahibangan.

Undecided Writer

For the past 25 years of my life, I've only written two short stories. It's not for lack of imagination though. My head is always bursting with ideas to write about. My failure---if you can call it that---can be more attributed to damage control. And conscience. It always boils down to conscience. You see, I do not like writing for the simple fact that if I begin to write, I will have to kill.

As I remember my first short story but not so long ago, entitled Prediction. It contains a simple dream that became a nightmare and it really happen when I saw the news on tv.

I thought that dream will never come in reality but I was wrong, It already happen why?

I have no idea in the first place even if they ask me even though they won’t understand what I’m trying to say but it’s okay.

I’ve finish my first short story, I have no idea on what will happen on my story it’s just simple. Unexpected comments positive or negative but it didn’t break me to stop on what I am doing but still I’m motivated because deep inside of me I know I have the passion to write even though in the first place is I don’t have.

Then I write my second story, entitled Suplado Tips and the Kikiam Experience. It’s my first time to write in a little bit long narrative story. That time I want to reveal my true self why I came into writing because a lot of people love to read some other people’s story right?

My second story consist of my past life style, a happy go lucky guy with no direction’s in life, a guy who love to skate, rejection, love, break-up and most of all my solution for depression. Whatever happen I’ll keep on writing no matter what because I’m happy for what I am doing, for me writing is my solution for everything.  

tampo

sa tuwing may pagtatalo
laging sumasakit ang ulo
kapag ika'y nang-aaway
hindi ako mapalagay.

pangit ang gising
samantalang ang tulog mo'y mahimbing
hindi makapag-isip
habang ika'y nasa panaginip.

maganda ang iyong gising
ngunit sa akin ay lubos na nakakapraning
hindi alam ang gagawin kung bakit ika'y tinopak
samantalang ako'y nawalan ng sapak.

kaya't sana nama'y huwag magtampo kaagad
solusyon ang tangi kong hangad
huwag ka sanang magalit
pakinggan ako kahit isang saglit.

isang bagay ang nais iparating
kahit hindi ka pa dumating
sana'y maintindihan
at huwag maging bugnutin.

pasensiya sa lahat
kahit ang iba ay hindi dapat
nararamdaman ko'y hindi magbabago
kahit ako'y mabigo.

tulog man ako o gising
isang salita ang nais sabihin
pagmamahal ko'y ganon parin.

hinding hindi masusukat
kahit kumuha ka pa ng panukat
wala ring katimbang
kahit manghiram ka pa ng panimbang.

basta't ang nararamdama'y totoo
tagos sa kaluluwa at puso
sagad pa hanggang buto.

unan

sa tuwing gumigising
ikaw ang laging kapiling
yakap ng mahigpit
kahit natatabunan pa ng puwit.

ikaw ang karamay
kaya't hindi pwedeng mawalay
sa pagtulog o paghiga
araw-araw papalitan ng punda
kahit minsa'y may bahid ng panis na laway.

huwag magaalala pagka't ika'y aalagaan
kahit magmukha ka pang basahan
ikaw ang gusto makasama kahit sa ibang bahay.
huwag lang akong mabibitay

bulak na pinagsama-sama
ginhawa ang nais ipadama
ilang beses man umiyak
andyan parin ang halimuyak.

salamat sayo
kahit walang binigay na payo.

Suplado Tips and the Kikiam Experience & How i come into writing

Moshi moshi minna san! 

Kailan ka nagsimula sa pagsusulat?

Well here’s my story that i just want to share how I began to write with no certain reason in the beginning but in the end I’ve already have a reason. Nung panahon ng aggression stage ko sa skateboarding sa tuwing uuwi ako ng bahay para magpahinga, kumain at buksan ang pc para magdownload ng mga mahahalay na palabas. Halos ganon lagi ang routine ko pag summer minsan start na ng class weekends lang ako nagskate pero lagi naman akong puyat..

Nung time na nagka girlfriend ako laging ganon parin ang social life ko na sa una parang hindi ako nagsasawa pero dumating yung time na iniwan ako ni girlfriend kaya I have no idea on how to recover my loneliness pero inside my mind I know I can overcome the madness but it’s not that easy actually  ilang nights ko kasama si Mr.extra strong beer para makalimot kahit saglit pero hindi naging madali para sakin, ginawa kong maging busy all the time para maka move on and alas im totally okay pero bago ako maging okay maraming tanong ang hindi ko agad nahapan ng solusyon but in the end I have an answer, “Subukan ko kayang magsulat ng poem kahit alam kong wala akong potential”

Dahil sa naisip kong idea sa sarili ko doon ako nagstart magsulat, nung una toxic kasi hindi ko alam kung talaga ang gusto ko I express sa ginagawa ko, pangalawa alam kong maraming critics, pangatlo magiging maganda kaya ang outline at ang pang huli marami kayang makakabasa.

Last year I’ve finish my first poem even though maraming correction mula sa mga nakabasa pero okay lang because it’s part of it, I give  for the people I know in real life and in social site.  nagawa ko yung first poem ko dahil sa babaeng bumasted sakin at nagpaasa, hindi ko na siya pinansin nun lalo na nung nabili ko ang libro ng pagsusuplado ni Stanley Chi  before puro school books lang ang lagi kong hawak kahit makapal tinatapos kong basahin kahit minsan hindi ko maintindhan  ginagawa ko yun para antukin pero naisip ko na marami akong matututunan sa binabasa ko. like I said nung nabili ko ang libro ng pagsusuplado alam kong humor book siya at hindi makakatulong sa pagsusulat ko pero for me stress reliever siya kasi halos lahat ng tips na nandon magagawa mo pero on my part hindi lahat ng tips ginagawa ko  kasi ayokong isapuso ang pagiging suplado ko dahil madaming magagalit sakin  instead trip trip lang ang ginagawa kong pagsusuplado sa ibang tao  pero mostly mas nagsusuplado talaga ko sa mga hindi ko kilala at sa mga kups kong kaibigan  

Habang pinagaaralan ko ang art of supladoness nagsusulat parin ako,Ni-like ko ang fan page nung author sa facebook. November last year Nagkaron ulit ng bagong pag-ibig na sa symbianize ko lang din nakilala pero hindi rin kami nagtagal bakit? Ang sagot “hindi ko alam” it’s her choice not mine  habang nasa state of denial ako nawalan ako ng gana magsulat dahil gusto ko libangin ang sarili at makalimot kahit saglit ang ginawa ko gumala pumunta sa mall at kung ano-ano pa, nung time na nasa national bookstore ako at inaabangan ang release ng book 2 ng suplado tips na akala ko December ang release eh hindi pala pero may isang humor book akong nakita na alam kong hindi interesting kasi ang cover ng libro “Panty”  at natawa ko sa title “the kikiam experience by:Jay Panti” habang nakatitig sa nakitang libro nagisip ng malalim kung bibili o hindi ang desisyon ko ayun binili ko din kaso dalawa lang, nung nasa bahay na ko na-excite akong basahin ang libro at hindi nasayang ang ginastos ko sa librong binili ko dahil naaliw ako sa content ng libro.

Puro kwento ng love life niya, mga babaeng nakilala niya kasama narin ang mga banat niya para matawa at makuha ang loob ng mga girls  ang dami kong tawa sa libro, 2x ko binabasa araw-araw pero nung nagsawa ako naisip ko na bakit hindi ko subukang magsulat ulit hindi agad ako nagsimulang magsulat dahil ang nasa isip ko gusto ko kumpletuhin ang libro ni jay panti. Same month bago ang New year nakumpleto ko ang libro ni Jay Panti, naging malinaw sakin ang lahat kung bakit naging writer siya, ang lagi niyang sagot sa mga nagtatanong sa kanya ay “accidental writer” akala ko talent talaga niya ang pagsusulat pero hindi pala  gusto lang niya magkwento ng magkwento dahil nung panahon ng kabataan niya siya ang bangka sa kwentuhan sa isip ko “ah kaya pala ganon siya” 

Bago matapos ang taon nagsawa narin ako kakabasa ng libro ni Jay Panti kasi gusto ko ibang libro naman ang basahin kaya hininto ko, nag focus ako sa pagsusulat ng poem kahit alam kong konti ang naka appreciate ng ginawa ko okay lang pero hindi naging hadlang sakin ang ganon instead I keep on writing parin 

Dumating ang first week ng January bumalik ulit ako sa national bookstore, dumiretso agad sa humor book section sa wakas na-release na ang book 2 ng suplado tips 
Hindi nagaksaya ng oras kinuha ko at binayaran sa cashier ng makauwi sa bahay binuksan ko agad tinignan ang content, maganda ang concept na ginawa ni Stanley Chilahat detailed pero may isang part na hindi nagpawala ng ngiti ko 

“Sh*t nasa libro ang mukha ko!” sa isip ko, another interesting part once again sa content 
SUPLADO TIPS FROM THE FANS

#8 Kung may nag-private message sayo na kakilala mo sa Facebook at sinabing “Pa-like naman ng status ko!” hiritan mo ng, “Huwag ka na magpasikat, dahil matagal ka ng laos!” Sabay log-out. –Marmandy Abadilla 
ang dahilan kung bakit nasa libro ang mukha at yung tips na binigay ko eh nag request si Stanley Chi sa fan page niya na magsend ng picture together with the suplado book kaya nagsend ako na kahit hindi ko alam kung kailan ang deadline niya. 

Unexpected ang nangyari nung pinakita ko sa mga kaibigan at family ko ang bagay na yun pero for me it’s blessing and I thank god for doing it  lahat natuwa sa nangyari ang iba parang wala lang sa kanila pero okay lang.

Kung hindi dahil sa libro ni Stanley Chi at Jay Panti malamang nawalan na ko ng interes sa pagsusulat pero eto parin ako nandito at hindi humihinto sa ginagawa ko kaya para sa dalawang author na nabanggit ko  ng marami  ako sa inyo.



Ako naman ang magtatanong, kailan mo naging hobby ang pagsusulat?

endless feelings

another day past
hope it won't last
feelings came back
theres no turning back

i suffer from loneliness
but it became happiness
every minute is counted
while the two of us is contended

i won't ask anything from return
just promise me you'll be mine
until my hair turn into gray
by the time i pray

may heart is torn by an anvil
and it became fragile
by the time you came
it will never be the same

thank you for coming
for everything
for being understanding
and most of all for being caring


05/04/12

24 oras

tuluy-tuloy lang ang pag-ikot ng kamay ng orasan
pero sa bawat segundo maraming kaganapan
na pwedeng mangyari sayo
o sa kamag-anak mo

mga masasamang elemento na nasa kanto
mag-ingat ka dahil hindi ka pa sigurado kung ika'y nakaligtas
maraming pwedeng mangyari sa loob ng bente kwatro oras
kahit ano pang gawin mo hindi ka makakatakas kung oras mo na talaga

sumigaw ka man ng malakas pano kung oras mo na
maging biktima ng mga bwitre na nagtatago sa dilim
na mismong hahatakin ka pailalim
hindi mo makikita ang araw sapagkat ang paningin mo ay takip silim

lahat pwede maging biktima ng dahas
habang ang paligid mo ay puno ng ahas
kaya't pilitin mo makatakas
kung gusto mong abutan ka pa ng bukas

walang pinipiling araw o oras ang karahasan
lahat pwede mapagtripan
mahirap o mayaman
pana-panahon lang yan


ano ang gagawin mo para makaiwas?

04/13/12

the mind of a silent one

i'll make everyone bleed with knives
i was born with all seeing eyes
you hate me because of my name
while im doing the same

you choose to suffer
while you stop breathing after
you choose to play games
while you don't have a name

you hate my guts
while i blow your nuts
you use to be brave
while im preparing your grave
everyone is waiting for you
right after i kill you

you choose to die
while everything is a lie
you can't escape from the dream
right after you redeem


03/19/12

a message for haters

insecurity kills
as your blood spill through your veins
while i keep on stabbin
you can't stop screamin

your words won't scares me at all
because your pretending to be brave against me
try if you have the guts to kill me
or else i'll be the one who'll do the same

say anything behind my back
but be afraid when i have the chance
never let your guard down
coz i'll be the one who'll haunt you down

i point my gun on your head
but you can never run instead
i point my knife on your spine
while everything is not fine

i keep on snobbing
while you keep on talking
to know the whole truth
while i slit your throat

02/29/12


 

x teacher's note

as i spin letters

out of the circulo-nimbus clouds

that have formed an intricate

web

in my head,

i gathered all the resolutions 

that i tried to

complete

under my lids,

half-hoping that sleep 

would imbue me with 

creativity,

despair

and the drive to create

something

sublime,

tasteful

and immaculate.

Yet all I find

amidst the tangled 

concaves of my cerebrum

is the thought of

your cheekbones,

your scent,

your animal heat,

and your powerful resignations

to our smoldering

profanities and bacchanalian delight

in the flesh and the fleshless.

I hum

with a voice

of a deranged lover

hungering for a respite. 

May I deliver

all my responsibilities

to the moon and the sun

and the fucking Establishment

so we can 

LIVE LARGE

LASH OUTLAUGH MANIACALLY

LORD IT OVER THE WORLD

as we drown ourselves

in chocolate syrup 

and think up acid dreams

until the clock dies on us...

 i ran out of rhymes and words
but maybe a three-word sentence
would suffice.
I LOVE YOU.

-10reason

a letter to 10 by his x teacher

I know that
discrediting the past
burns like the limpid sun
held against your hand.
Yet, if you can't come to grips
with that quasi-social dilemma
---your broken heart---,
then how can you dismantle
her memory
and build a new one
with me?

doubts linger
like remnants
of a reality
still clouded by sleep...
silly prayers
won't wake you up
from the yesterday
you are struggling
to escape from.
Give me something
concrete,
realistic
and tangible
for you know
my faith can
be mortally weakened by
doubts,
neuroses
and je ne sais quoi.
Sorry for doubting,
it's not that I don't believe
but it's all I can do.

di ko akalain na mababasa ko pa pala to hay....kung nasan ka man ngayon alam kong masaya ka thanks  for the memories 

-10reason

the reason of being special 2

i wake up in the morning and think for nothing
even though there's someone waiting
im happy and contended for someone
even though she didn't know im the one.

i don't think im special
but i know she's magical
im willing to sacrifice everything
even though she's willing to give something.

every story has a happy ending
because your deserving
every path i make
you keep to unbreak.

i keep on dreaming
and i keep on believing
if your the one
i wll never let you go and caught by anyone.

i can't keep a promise for the words i say
but promise me you'll stay
this is the only way how to express my feelings
even though you didn't know what am i doing.


01/08/12

the negative side

some of them are numb

but i'd rather call myself dumb

some of them are heartless

but i consider myself restless.

if i die easily 

i want you to stab me quickly

patience is a virtue

but you became a statue.

i wake up in the morning and think for something

but you always keep on dreaming.

karma is always around us

but everyone turn into dust

you keep on trying

while you do nothing.

you express your feelings 

but i have no idea in the beginning 

you keep on ignoring

while i keep on striving.

01/04/12